TELNET - Najprostszym narzędziem do pracy zdalnej jest program telnet; w dużym uproszczeniu, uruchomienie go zamienia aktualnie używany terminal (okienko typu xterm lub konsolę znakową) w terminal ,,jakby'' bezpośrednio podłączony do komputera zdalnego. Jako argument wywołania telnet podajemy nazwę lub adres zdalnego komputera, z którym chcemy się połączyć; w przypadku (najczęstszym) gdy jest to komputer z tej samej sieci lokalnej (dokładniej: domeny DNS), wystarczy podać pierwszy człon tej nazwy (np. telnet tempac, telnet primus). Po (udanym) przedstawieniu się zdalnemu komputerowi (identyfikatorem użytkownika oraz hasłem), uzyskujemy dostęp do wszelkich zasobów tego komputera (do których dostęp przysługuje danemu użytkownikowi), a więc dysków i zainstalowanych na nim programów. Programy posługujące się interfejsem znakowym możemy uruchamiać tak samo, jak byłoby to możliwe na terminalu podłączonym bezpośrednio do zdalnego komputera. Zakończenie sesji telnet i powrót do sesji lokalnej następuje przez podanie komendy logout lub exit. Wprowadzenie z klawiatury sekwencji specjalnej (zazwyczaj Ctrl-], oznaczane również jako ^], co znaczy równoczesne wciśnięcie klawiszy Ctrl i ]) umożliwia skorzystanie z szeregu wewnętrznych funkcji samego programu komunikacyjnego telnet, takich jak: close (natychmiastowe zamknięcie sesji), oraz (czasowe ,,zawieszenie'' sesji, powrót do sesji zdalnej przez komendę fg). Głównym niedostatkiem programu telnet jest fakt, że cała treść komunikacji ze zdalnym komputerem przesyłana jest ,,otwartym tekstem'', włącznie z hasłem użytkownika. Teraz w dzisiejszych warunkach uznawane jest to za poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i z tego powodu komunikacja w protokole telnet jest zazwyczaj blokowana na styku sieć lokalna -- reszta świata (firewall). Również komputery OKWF nie są dostępne poprzez telnet z zewnątrz sieci Wydziału Fizyki.